vandaag worden we om 10.00 uur opgehaald door vrienden van paul.die hebben een fabriek waar ze mobile tandarts units produceeren.we zijn erg benieuwd.vanmorgen al vroeg bij een bakkertje broodjes gekocht.2.00 uur jullie tijd.me een beetje geergerd aan de brommers en motoren op de stoep,niet zo zachtjes.maar dat zal hier wel zo horen denk ik dan maar.maar af en toe wil ik er wel een afmeppen.maar mag niet van trudi.we hopen dat we niet mee uit moeten eten met de zakenvrienden van paul.we probeeren er onderuit te komen we zien wel of dat lukt.we zijn nu zo blij dat we kunnen kiezen wat we zel

Vandaag om 9.25 uur Tony wakker gemaakt voor ontbijt.
Hij en Xia sliepen nog.
Wij alvast ontbijt.
Toen om 11 uur richting station, wat een eindje buiten Yiwu was. Een mega station, en dat terwijl Yiwu volgens hun een betrekkelijk kleine stad is met maar 2 miljoen inwoners.
Maar goed, rijen voor het loket, niet normaal, maar Tony en Paul zijn niet stupid zeiden ze, hun gaan niet in de rij. Dus op de een of andere manier zijn ze van loket 1 vooraan, geeindigd in binnen 2 minuten vooraan in een megarij bij loket 14, en 5 minuten later hadden we de kaartjes.

Vandaag zijn we Ningbo uitgegaan. Naar Yiwu. De beurs. Eerst tot 12 uur gereden om er te komen. Bij de tolpoorten die je hier overal hebt stond Paul op ons te wachten. Hij gaat met ons mee naar de beurs. En het is geen overbodige luxe.
Het hotel is een stuk minder dan dat in Ningbo, maar goed. Het is schoon en ze hebben een computertje, met XP, jeetje wat traag niet te geloven. Echt uit de middeleeuwen.
Beneden in het hotel zit MC Donalds, een welkome afwisseling na al het Chinees eten van de laatste dagen. Gisteravond ook weer.

vanavond gaan we voor de laatste keer eten met de directie van tinget.we worden om 7.00 opgehaald en gaan dan met tony en zijn vrouw en de adjunct directeur .die is ook heel aardig maar was nog niet met ons gaan eten.dus daarom gaat hij nu ook mee.we gaan naar een restaurant waar ze traditioneel chinees/ningbo eten hebben.ik ben heel benieuwd.

Ik ga even verder want Uw correspondent, is even naar de wc.

uw correspondent is weer wakker dus een nieuw verhaal.vandaag zijn we met tony en zijn vrouw naar de geboorteplaats geweest van chiang-cai-cheg.ik weet niet of het zo goed schrijf.deze man was leider van china van 1932 tot 1949.zijn moeder was onderwijzeres en hij heeft veel goede dingen gedaan voor het volk.onderwijs voor iedereen b.v.maar helaas is hij in 1949 door de mao anhangers het land uitgezet,gevlucht eigenlijk.hij is met 2.000.000 ja u leest het goed.aanhangers gevlucht naar taiwan.vandaar na 1950 alles made in taiwan.thuis kan ik nog meer vertellen.daarna zijn we terug gegaan naa

Het vervolg. Ik heb een "eigen"bureau in het kantoor van de fabriek. Harry is in de werkplaats, aan het kijken hoe alle autoclaven werken en wanneer elk klepje en groen lichtje werkt. Hij is veels te druk om tegen aan te praten. Van te voren zeiden ze, we are just normal guys.Nou gelukkig zijn het dat ook. Gewone jongens die hard werken, 7 dagen in de week. Van 's morgens een uur of 5 tot 's avonds een uur of 5-6. Gewone jongens in t-shirt en spijkerbroek. Die geluk hebben gehad dat ze technisch slim zijn en ook van marketing wat af weten.

Om 10 uur zijn we opgehaald, door de Big Boss van Tinget (Paul) en Tony. Het bedrijf heet Ican. Leuk gevonden. Veel gepraat over autoclaven een rondleiding gehad en thee gedronken op z'n Chinees. Dat was een belevenis opzich. Je hebt een soort van tafel gril met daarop een theepot waarin het water op 92 C moet komen. Dan doen ze in een kannetje verse groene thee. En daar spoelen ze de piep kleine kopjes mee door, het 2e zetsel gooien ze ook weg. En het 3e zetsel krijg je dan te drinken. Je moet het in 1 teug leeg drinken en laten rollen door je keel.