3e dag vervolg

Reizen: 

Het vervolg. Ik heb een "eigen"bureau in het kantoor van de fabriek. Harry is in de werkplaats, aan het kijken hoe alle autoclaven werken en wanneer elk klepje en groen lichtje werkt. Hij is veels te druk om tegen aan te praten. Van te voren zeiden ze, we are just normal guys.Nou gelukkig zijn het dat ook. Gewone jongens die hard werken, 7 dagen in de week. Van 's morgens een uur of 5 tot 's avonds een uur of 5-6. Gewone jongens in t-shirt en spijkerbroek. Die geluk hebben gehad dat ze technisch slim zijn en ook van marketing wat af weten. Paul de eigenaar, heeft me veel verteld over China. Het 1 partijen stelsel en de boosheid van de bevolking daarover. Ze moeten gaan leven als de mensen in Europa wordt er van hogerhand gezegd. Dat moet hun voorbeeld zijn. Alsof het bij ons allemaal perfect is. Ze lezen alleen het goeie nieuws hier. Dat er zoveel werkeloosheid is en dat veel mensen naar de voedselbank moeten, dat Spanje en Griekenland enzo op hun kont liggen. Dat is hier allemaal niet bekend. Het nieuws van Griekenland was hier in de fabriek wel een beetje doorgedrongen, maar mer omdat er al 2 jaar geen autoclaaf meer verkocht was, en dat ze zich al afvroegen of het daar echt zo slecht ging.
In Spanje verkopen ze alleen nog 8 ltrs. Dat is echt een ieniemini autoclaaf. Hij had al gevraagd waarom ze geen grotere meer wilden. Geen geld had de dealer gezegd.
Ze zijn erg geinterresseerd hoe het met de polder zit. Iedereen hier weet dat wij in Nederland delen hebben die droog zijn gemalen. Ze waren verrast dat wij daar ook wonen. We moeten volgend jaar gaan kijken bij de gemalen, de dijken enz.
Paul kijkt erg op tegen onze wat hij noemt discipline, om te stoppen bij rood licht en omdat het schoon is bij ons, dat de mannen niet lopen te spugen of te roggelen in een restaurant of op straat.
Het is hier een gekkenhuis op straat. Iedeeen loopt, fietst of rijdt op een electrisch brommertje waar hij of zij dat wil. Meestal midden op straat. Je hoort die electrische dingen niet aankomen. Levensgevaarlijk. De eerste dag had ik er al 1 op mijn hak.
Ze kijken totaal niet waar ze rijden, rijden gewoon door rood, niet 1 maar met een stuk of 50 tegelijk. Steken een kruising diagonaal over, enz, ook auto's en voetgangers.
Ze zitten soms met 3 of 4 man op zo'n klein brommertje, en dan nog een hoop dozen of mandjes erop. Vanmorgen zagen we er 1 met een bos van 5 meter lange pijp op zo'n brommertje ongelovelijk.
Ze zitten er met baby's, kleine kinderen die halverwege in slaap zijn gevallen, het maakt allemaal niet uit, moet allemaal maar kunnen.
En allemaal zonder helm, en 's avonds zonder licht, want anders is de accu te snel leeg.
Dan rijden er dus honderden electrische brommertjes door de stad zonder licht. In slecht verlichte straten.
Paul komt me net luch brengen: koekjes, wit brood achtige cake, en een zak croisantjes.
Nu Harry nog uit de werkplaats trekken.