Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken. Er zijn van die plaatsen die in je geheugen staan gegrift.
Brush waar we gisteravond en vannacht waren is zo'n plaats.
Een plaatsje midden in Colorado, waar de tijd heeft stilgestaan.
Maar als je door de lege winkelstraten was, dan kwam je op een grasveld midden in het dorp.
Waar alle voorzieningen bij elkaar waren gebracht. Een grote speeltuin, een zwembad, een voetbal stadionnetje, een honkbal veld, en een campground.
Het zag er erg goed uit en we hebben er lekker geslapen.
De eerste nacht kreeg je cadeau van het gemeentebestuur van Brush.
Zo kan een dorp dus ook zijn.
Je denkt het is niks maar als je dan even verder rijdt dan hebben ze het eigenlijk heel goed voor elkaar.
Tijdens het ontbijt hebben we zitten kijken hoe een hele musjes familie in buizen woont.
Zo schattig, ze vlogen in en uit de buizen, die per 2 naast elkaar zaten.
Toen we weg reden kwam er een bijna eindeloze tocht over de prairie van Colorado.
Kilometers lang dorre vlakte met duizenden koeien.
Tegen de middag kwamen we in het bergachtige gedeelte.
En daar was sneeuw, veel sneeuw.
Maar wel prachtig. De wegen waren mooi schoon en we konden dus goed rijden.
Nu zijn we in Durango, hier zijn we 2 jaar geleden ook geweest.
Helaas is de campground nog gesloten dus we staan nu op de parkeerplaats van Walmart.
We hebben netjes toestemming gevraagd.
Morgen eerst de was doen en dan richting Las Vegas.
Waar we waarschijnlijk in het CircusCircus hotel gaan.