Whale watching

Reizen: 

We hadden er zin in vanochtend. Om nou eens vanuit Monterey te gaan whale watchen.

Het begon al bij het parkeren we mochten niet parkeren waar we stonden, daar mochten geen rv's. Dus naar een andere parkeerplaats. Daar moesten we van te voren een parkeerkaart halen. Was niet duidelijk dus weer terug een parkeerkaart gekocht. Toen konden we eindelijk door.

We waren veel te vroeg maar goed. We kwamen bij Princess Monterey, het was niet zeker of onze boottocht door ging, want de zee was een beetje ruw. Uiteindelijk ging het door. En konden we om 12.15 aan boord. We hadden een uurtje van te voren zeeziek pilletjes ingenomen.

In de haven zagen we al een zeeotter, zo grappig die dieren. Eenmaal op zee kwam al snel de eerste bultrug met een jonkie voorbij. Omdat we in een gebied varen waar ze eten mag je niet dichterbij dan ongeveer 100 meter. Om er voor te zorgen dat het natuurlijk gedrag niet wordt belemert. Dat is natuurlijk hartstikke logisch. Het nadeel voor ons is dat je ze niet goed ziet, alleen dat ze adem halen en weer onder duiken. Soms komen ze dichterbij maar dat willen ze dan zelf.

De zee was ruw. Erg ruw!! Golven van een meter of 5, en als je dan beneden bent en de boot hangt scheef is dat echt geen pretje. Want het is best wel beangstigend zo scheef en zulke hoge golven. Het bleef dan ook niet zonder gevolgen. Al snel liepen de eerste mensen naar beneden om op het achterdek over de reling te gaan hangen. De crew was al snel aan het dweilen.

Ook Harry werd ziek, doodziek. Ik kon nog net op tijd de spuugzakjes halen, wat ook al geen pretje is op een schip dat zo gigantisch schommelt. De een na de andere toerist was lijkbleek en aan het spugen op het achterdek. 

Ondertussen kwamen de dolfijnen, en bultruggen voorbij. In totaal een stuk of 8. Waarvan je dan alleen de rug ziet of de staart. 2 moeders met jonkies hebben we gezien. De jonkies zijn grappig. We hebben veel geleerd over de bultruggen. Ze eten bv maar een half jaar per jaar. De andere 6 maanden verplaatsen ze zich naar de warme wateren van Mexico. Daar paren ze, daar worden ook de jonkies geboren.

Voor Monterey zijn er zoveel omdat daar heel veel eten zit, er is vanaf de kust een hele diepe kloof zo'n 3,6 km diep, die zich uitstrekt over zo'n 360 km voor de Californische kust. In die kloof verzamelt zich al het eten. 

Tegen 10 over half 3 gingen we terug, met bijna iedereen die groen en geel zag van de zeeziekte. Er was nog een oma, en een Chinees meisje en ik wij hadden nergens last van. Op de terugweg naar de parkeerplaats nog een leuke rok gekocht en toen op naar de camper.

Nog 2 nachtjes in de camper en dan naar San Francisco. Met weer een boottocht. Op de 4th of July. 

Vandaag geen foto's alle dieren waren te snel onderwater, en de boot schommelde veel te erg.