Yosemite

We hadden lekker geslapen afgelopen nacht Het was heerlijk rustig en het was een lekker bed.
Tegen 9 uur zijn we op weg gegaan naar Yosemite. Toen we een mijl of 30 voor Yosemite waren kwamen we een Historische trein tegen. Dus op naar de stoomtrein. De Yosemite Sugar Pine Railroad.
Wat heel grappig was, was dat we er een Duits/Amerikaans echtpaar tegen kwamen die we afgelopen zondag avond hadden ontmoet toen we bij Lake Isabella sliepen.
De stoomtrein was erg mooi. Het ritje a 17,50$ p.p. viel wat tegen. Het was kort en ging erg langzaam.
We kwamen nog 3 Nederlandse jongens tegen waarvan 1 van de tv, maar ik weet al die namen niet dus dat zal ik Aleta eens vragen als we terug zijn.
Ik heb er een boek gekocht met 450 historische treinritten in Amerika, want morgen gaan we naar Goldrush gebied en ook daar rijdt weer een stoomtrein.
Tegen half 1 richting Yosemite. Waar we om half 2 waren. Ook daar kwamen we weer in een roadblok van wegwerkers deze keer25 min. wachten. Hup de kofferbak open en aan de picknick. Kleedje op de kofferdeksel en smeren maar.
De auto voor ons was aan de witte wijn en achter ons die atn heel gezond een appel. Het was erg gezellig in de file.
Naar Glazier Point voor en "overlook" (uitkijkpunt). Errrug mooi.
Toen naar het Visitor center, hadden we in ons hoofd, want daar waren we al eerder geweest.
Nou we wisten niet wat we zagen, een paar duizend auto's op 5 verschillende plaatsen geparkeerd. Een compleet dorp uit de grond gestampt, een mierenhoop van mensen. Vreselijk wat erg.
Het park, de natuur, is werkelijk prachtig het is 1 van de mooiste parken maar zo commercieel uitgebuit dat het niet leuk meer is.
De plaatsen waar we met onze kids zijn geweest zijn helemaal op gedroogt. Het is hier zo droog en dor, ongelooflijk. We reden door een stuk waar pas nog bosbranden waren geweest, het stonk nog helemaal en smeulde ook nog. Op weg naar Oakdale waar we nu slapen, kwamen we een parkeerplaats tegen waar we 12 jaar geleden met onze kids ook hebben gestaan, heel apart.
Nu zijn we dus in Oakdale, in weer zo'n echt Motel. Het is ook hier weer onrustig blijkbaar een pleister plaats voor jongeren met pick-ups en een hoop herrie. We hebben een "rustige" kamer, we zijn benieuwd.
Ik kwam in het kantoortje en raadt eens wie er waren, het Duits/Amerikaanse echtpaar. Ongelooflijk sinds zondagavond komen we ze nu voor de 3e keer tegen. Bijna geen toeval meer.
En Aleta, wij missen onze kleine kids, en jullie alle 4 natuurlijk ook, we hebben een geweldige vakantie, precies zoals we ons hadden voorgesteld, maar als we zaterdag naar huis vliegen is het ook mooi geweest.