Zondag 11-8/maandagochtend vroeg 12-8

Goeiemorgen of zoals ze het hier zeggen Zao Shang Hao, ik hoop dat ik het goed heb geschreven (anders krijg ik van Li op mijn kop).
Gisteren het Chinese ontbijt in het Chinese hotel overleefd.
We kwamen in de ontbijtzaal en het was er 1 grote puinhoop, nog nooit zoiets gezien in een mooi hotel. Overal lag eten op de grond. De Chinezen waren door elkaar aan het rennen en hard aan het praten en storten zich op alles wat eetbaar was.
Indrukwekkend om stand te houden in zoveel gedoe.
De broodmandjes waren leeg, de jus d'orange was lauw, er lag nog 1 banaan en 2 jammetjes.
Ik heb de lege broodmandjes gepakt en ben naar de ober gegaan. In dat hotel spraken ze nl geen woord Engels.
Maar ze begreep het meteen en ging brood halen.
Harry heeft geprobeerd 2 gebakken eieren te veroveren, en eerst lukte 1 en daarna nog 1. Ondertussen heb ik 6 sneetjes brood veilig gesteld en ons tafeltje 3 meter verder verdedigd.
De glaasjes sap, jammetjes en boter verdwenen bijna. Maar ook het brood in het broodrooster was gewild.
Maar goed uiteindelijk zaten we aan tafel en Harry had zowaar ook nog 2 potjes dadel yoghurt weten te bemachtigen.
Ondertussen was de jus 'orange in de automaat op en was Harry overgeschakeld op de lauwe mangosap.
De tafel naast ons, had een berg (een stuk of 20) dumplings, dat is een soort van gestoomd broodje met een vulling) bemachtigd, echt een hele stapel.
Wij dachten dat verdwijnt zo meteen in de prullebak. Maar niets was minder waar. De plastictas kwam erbij en de hele zak met dumplings verdween in de boodschappen tas. Geweldig!
Toen we boven bij de kamer terug waren deed de kamersleutel het niet meer.
Wij dachten oh jee moeten we weer naar beneden, maar nee er liep een mevrouw van het hotel in de buurt en die heeft hem open gemaakt. 5 minuten laten stond er iemand van de frontdesk voor de deur die onze keycard in orde wilde maken.
Maar Tony kwam ons al bijna halen dus dat hoefde niet.
Bij Tony thuis stonden de druiven en de watermeloen alweer klaar. Mika sliep.
Na een half uurtje was hij wakker. Op dat moment kwam net Qing's oudste zus. Nogal een overheersend type om het zacht uit te drukken. Ze nam zonder vragen Mika van Tony's zus over en ging hem wiegen (zeg maar gerust hopsen) toen hij uiteindelijk sliep wilde ze hem in de dekentje rollen.
Toen kon ik het niet meer aanzien, en heb gezegd dat het much to hot was, dat dekentje. Hij was nl al vuurrood. Zo jammer dat zij geen Engels spreken en ik maar 10 woorden Chinees. De meeste kennen me, ik kon echt nauwelijks mijn mond houden.
Om half 12 was het lunch tijd, wij hadden net 2 uur daarvoor ontbijt op. Dus wij hielden het bij druiven en watermeloen. Daarna terug naar de supermarkt. Met Qing en Tony. Eindelijk heb ik losse jasmijnthee gevonden. En nog zoveel meer waar ik maar foto's van heb gemaakt.
Ik heb 2 Chinese borduurwerkjes gekocht, complet met garen in een pakket voor 120 Yuan 15€. Qing had nog een knaak afgedongen.
Nog een kadootje voor Kaya tegengekomen. Kaya kan dit nog niet lezen en mama Aleta mag het niet verklappen!
Het is een soort barbie in een originele traditionele Chinese bruidsjurk. Erg mooi, en ook het haar is prachtig met goud versierd. Qing, vertelde dat zij altijd zo'n pop had gewild, dat ze soms zelf zo'n jurk ging maken vroeger, en dat ze ook bij haar zelf allerlei doeken om zich heen drapeerde toen ze klein was en dan ging ze met gespreide armen haar op bed liggen in de houden van de pop met de doeken om haar heen.
Aleta ter geruststelling de jurk kan uit zonder dat het stuk gaat. Het is echt een hele mooie pop. Nu nog iets moois voor alle jongens. Gelukkig kan Harry deze keer niet zeggen dat we geen plaats hebben in de koffers, ruimte zat met 3 koffers.
Na afscheid te hebben genomen van Tony's familie en Qing gingen we weer terug naar Ningbo.
Lekker weer in onze eigen hotel kamer. We hebben buffet gegeten in het hotel, na nog een aanvaring met het meisje van de restaurant receptie, want er waren volgens haar geen tafeltjes meer vrij. Nu is het echt een mega zaal, met nog een grotere reserve zaal er aan vast. Dus na enige discussie ben ik gewoon doorgelopen, ik versta toch geen Chinees. Nou er was natuurlijk nog ruimte en de manager wilde ook het licht aan doen van de andere zaal.
Bij het weggaan heb ik nog wel even gezegd dat het not so nice was haar aktie.
Vandaag de bril halen, en nog wat praten in de fabriek en dan zit de eerste week erop. Morgen Yiwu.