Chicago

Het was erg vroeg vanochtend. We hadden de taxi om 5 uur afgesproken en om kwart over 4 belde hij, dat hij er met een kwartiertje was. Dus het was een vroegetje we stonden om half 6 op Schiphol. En we konden om kwart over 6 inchecken. Ondertussen nog maar een broodje gegeten en de chocomel opgedronken. Om kwart over 6 hebben we mijn knieën in de strijd gegooid om niet in de lange rij te hoeven staan. Dat lukte. We konden meteen doorlopen en zijn op ons gemak naar de gate gelopen. Om half 9 konden we eindelijk boarden. Omdat we special need hebben ivm mijn knieën mochten we als een van de eerste naar binnen. Maar ze hadden nog iets "leuks" in petto voor Harry, hij werd van top tot teen, incl. de rugzak en rolkoffer met een swap afgeveegd, daarna moest de swap voor een drugstest in een apparaat. Goh, die was negatief. Nadat gedoe konden we eindelijk het vliegtuig in. De vlucht ging heel voorspoedig, wat hazeslaapjes en eten en een broodje kaas waren we om 12.15 Chicago tijd hier. Buiten het vliegtuig stond de special need te wachten. Dat was geen overbodige luxe na 9 uur opgepropt in het vliegtuig. Dus in een rolstoel geduwd door een heel leuk meisje gingen we als een speer door de aankomst hal. En stonden we om 13.00 uur in het hotel. Er blijken zeker 20 Nederlandse mensen te zijn met hetzelfde idee als wij. Alleen wij gaan naar Seatle. We hebben "helaas" niet de grootste camper. Alle verplichtingen zijn vervuld op het kantoor van Roadbear en morgenochtend worden we om 8 uur gehaald om naar de fabriek te gaan. En als we daar het hek uit rijden gaat het avontuur echt beginnen. Nu heb ik nog last van een vreemd soort heimwee, Aleta herkend het ongetwijfeld. De eerste dag vraag je je af waar ben ik aan begonnen, hier zit ik nou aan de andere kant van de wereld, en iedereen die me lief is zit in Dronten. Hoe kan ik nou ooit zo stom zijn geweest om 5 1/2 week weg te gaan. Gelukkig weet ik dat het morgen over is. Als ik goed heb geslapen en we wegrijden met de camper dan is het over. Dan zit nog steeds iedereen die me lief is in Dronten maar het voelt anders. Morgen meer met foto's.