Van Seqouia naar Gilroy
Gisteren zijn we van Lake Isabella, naar Seqouia gereden.
Lake Isabella dat nog nauwelijks een Lake mag worden genoemd. Het is een zielig plasje water.
Op de foto die hier boven staat is het een prachtig meer.
2 jaar geleden is er iets gebeurd, we hebben niet goed begrepen wat, maar sindsdien is het water 10-15 meter omlaag gegaan.
En zo gebleven.
El Ninjo het weer verschijnsel dat veel regent brengt zeggen ze, zal als het goed is in de herfst veel water brengen.
Op ons gemak zijn we naar Seqouia gereden.
Daar op de campground gaan staan.

Over vandaag valt niet zo heel veel te vertellen.
Eerst hebben we de was gedaan.
Daarna naar de pool.
Waar ik echt nog een week lol heb van 2 Nederlandse stellen die hier onafhankelijk van elkaar zijn.
Ze hebben al een paar dagen het hoogste woord in het zwembad.
Ze hebben de eerste twee weken "flink doorgestoomd" om in de laatste week wat tijd over te hebben.
Volgens het jonge stel is hier een tweede strip, de zogenaamde nieuwe strip enz.
Dus om 12 uur onze tijd begon het voetballen, nu heb ik internet op mijn telefoon en via Nos.nl kon ik het life volgen.

Nou het was me het dagje wel.
Na een koude nacht, zijn we vroeg vertrokken naar de Skywalk een glazen brug/balcon in De Grand Canyon.
Aangekomen bij de zijweg bleek het 49 mijl te zijn naar de Skywalk.
Na ongeveer 30 mijl kwamen we op een onverharde weg.
Ze waren nl met de weg bezig.
Nou nou alles schudde in de camper, nee Miechiel het was geen paadje waar we niet in mochten. Het kon niet anders.
Aangekomen bij de Skywalk vond de parkeerwacht dat we de camper een km van het hoofdgebouw moesten parkeren, ik heb toen voor het eerst mijn slechte knieen in de strijd gegooid met succes.

Vandaag moesten we ons om 8.30 melden bij het winkeltje.
De eerste Amerikanen stonden al klaar.
Al snel kwam Harry's favoriete tour a
Vehikel, een 4 wheeldrive met 20 plaatsen achterin. Harry vindt dat soort auto's helemaal niks.
Maar goed, het was de moeite waard.
We reden eerst naar een Hogan. Een soort ronde hut met een deur op het oosten en een gat voor de kachel pijp.
Daar legde onze gids een Navajo indiaan uit hoe en wat met de Navajo en de Hogan.
Hij vertelde ook veel over de Navajo geschiedenis en zoals altijd kwamen de missionarissen er ook weer niet goed af.

Het was een rumoerige nacht. Eerst was het gewoon op de camping lawaaierig alle stoere jongens kwamen terug met hun terein wagens.
Daarna had ik driekwart van het 140 bed in beslag genomen zodat Harry op de apenootjes rang lag.
En hij me voorzichtig wakker maakte van kun je een eindje opschuiven want ik kan zo niet slapen. Toen werd hij om 5 uur wakker met een giga hoofdpijn. Hij is hier niet zo precies met zijn bloeddruk pillen. Dus iboprofen en bloeddruk pillen ingenomen en weer gaan slapen.
Om 8 uur was het probleem opgelost.

Om 7 uur stonden we al bij het station in Durango, harry was bang dat we te laat kwamen.
We hebben een tijdje bij de trein staan te kijken, die water in nam, en hard floot.
Om 8 uur vertrok hij.
Om 10 over 8 kwamen de boys van de jeep safari.
We waren met z'n vieren vanuit Durango.
Onderweg reden we door adembenemend landschap.
Het is zo mooi in Colorado, met duizend foto's kunnen we het nog niet laten zien.
Bergpassen, watervallen zoveel als je maar wilt, dennebossen, en andere bossen.
Heel veel sneeuw. We kamen zo'n 3000 meter hoog op de weg naar Silverton.

Helaas helaas,
Harry had een half uur zitten typen om een leuk stukje te schrijven voor vandaag.
Maar dankzij het "geweldige" internet is zijn stukje weg.
Morgen gaan we het weer proberen.